Δικταίον άντρον - Ιδαίον άντρον (εκειά που κλαψουρίζει ο Δίας)

Δίας ο κρηταγενής
Σύμφωνα με τον Ησίοδο ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων του Ολυμπιακού Πανθέου, ήταν γιος του Κρόνου και της Ρέας, οι οποίοι είχαν γονείς τη Γη και τον Ουρανό.
Ο Κρόνος, ο πατέρας του Δία, έτρωγε όλα τα παιδιά του μόλις γεννιόνταν, επειδή οι γονείς του του είχαν πει ότι είναι πεπρωμένο μια μέρα κάποιο από τα παιδιά του να του πάρει τη βασιλεία.
Η Ρέα, η μητέρα του Δία, όταν επρόκειτο να γεννήσει το Δία, παρεκάλεσε τους γονείς της, τη Γη και τον Ουρανό, να καταστρώσουν κάποιο σχέδιο με το οποίο θα μπορούσε να διαφύγει κάπου μακριά, όταν θα γεννούσε το Δία, για να τον γλιτώσει από του Κρόνου τα δόντια. Αυτοί υπάκουσαν και την έστειλαν μια νύκτα με βαθύ σκοτάδι στην πόλη Λύκτο της Κρήτης και απ’ εκεί στο όρος «η Δίκτη» (ή το Δίκτον), όπου γέννησε κρυφά το Δία. Ωστόσο κάποια στιγμή έμαθε ο Κρόνος τα καθέκαστα και ήλθε και ζήτησε να δει το παιδί. Η Ρέα γνωρίζοντας τις προθέσεις του Κρόνου σπαργάνωσε ένα βράχο και τον έδωσε στον Κρόνο, ο οποίος αμέσως τον καταβρόχθισε, νομίζοντας ότι είναι ο Δίας και τον οποίο αργότερα ξέρασε στον Παρνασσό. Σύμφωνα με τους άλλους αρχαίους συγγραφείς (ενδεικτικά): Απολλόδωρο, Διονύσιο Αλικαρνασσέα κλπ, όταν η θεά Ρέα γέννησε το Δία σε σπήλαιο της Δίκτης της Κρήτης, στο Δικταίο ‘Αντρο, επέστρεψε στον Όλυμπο, ώστε να μην πονηρευτεί κάτι ο Κρόνος με την απουσία της και για να μην πεθάνει ο νεογέννητος Δίας τον παρέδωσε να τον αναθρέψουν κρυφά οι Κ(ου)ρήτες που έμεναν στη Δίκτη.
Από εκει μετέφεραν τον νεογένητο θεό στο Ιδαίον άντρον και έβαλαν μια αίγα(γρο) (= άγρια κατσίκα), τη λεγόμενη Αμάλθεια, να θηλάζει το Δία και οι ίδιοι κροτούσαν τις ασπίδες τους, όταν έκλεγε ο Δίας, για να μην ακούει τα κλάματά του ο πατέρας του Κρόνος.Αναφέρουν επίσης ότι σύμφωνα με τους θρύλους, οι μέλισσες νύμφες Αδράστεια και Ίδη τον τάιζαν με βασιλικό πολτό, τα ολόλευκα περιστέρια και ένας αετός του κουβαλούσαν την αμβροσία και το νέκταρ, η νύμφη Ίδη χάρισε στο Δία ένα παιχνίδι, μια κρυστάλλινη σφαίρα (μπάλα) που όταν την πετούσε ψηλά, άφηνε λαμπρές πολύχρωμες γραμμές στον αέρα, όπως τα άστρα του ουρανού κ.α.