Πόλη της βορειοανατολικής πλευράς της κοιλάδας του Άργους, που χρονολογείται ίσως από τους πρωτοελληνικούς χρόνους, και που έγινε, στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ., ένα από τα κυριότερα κέντρα του αιγιακού κόσμου. Ο Όμηρος την περιγράφει ως «χρυσή» πόλη με «πλατιούς δρόμους». Ίσως να ήταν αρχικά κρητικός οικισμός. Πάντως, είχε τόσο πολύ επηρεαστεί από την επικοινωνία με την Κρήτη ώστε υιοθέτησε μια τροποποιημένη μορφή του μινωικού πολιτισμού, που είχε λάβει το όνομα του μυκηναϊκού πολιτισμού και που απλώθηκε σε πολλά μέρη τηςΕλλάδας. Ανάμεσα στα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του
πολιτισμού είναι τα τείχη της πόλης, που χτίστηκαν από μεγάλες
πολιτισμού είναι τα τείχη της πόλης, που χτίστηκαν από μεγάλες
ανώμαλα πελεκημένες πέτρες (γνωστά ως Κυκλώπεια 
τείχη),
τείχη), και οι μεγάλοι τάφοι, σε σχήμα κυψελών, που ο μεγαλύτερος έχει 15 μ. ύψος, και που ανακαλύφθηκαν στις Μυκήνες και σε άλλα μέρη. Οι Μυκήνες, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ιδρύθηκαν από τον Περσέα και σχετίζονται με την ιστορία του Αγαμέμνονα ,γιου του Ατρέα και της Αερόπης ,κόρη του Κατρέα, γιου του Μίνωα και αδελφή τού Αλθαιμένη, της Κλυμένης και της Απημοσύνης. Η Αερόπη, που μαζί με την Κλυμένη είχε πωληθεί ως δούλη στο Ναύπλιο, παντρεύτηκε τον Ατρέα βασιλιά των Μυκηνών, από τον οποίο απέκτησε τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο...
Στην Ιλιάδα, ο Αγαμέμνονας, βασιλιάς των Μυκηνών, παρουσιάζεται ως ο πιο ισχυρός από τους Έλληνες κυβερνήτες και είχε κάποιο είδος κυριαρχίας επάνω στους άλλους Αχαιούς ηγέτες. Η Τίρυνθα, που βρισκόταν λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, έμοιαζε με τις Μυκήνες, με τα ογκώδη τείχη της. Μπορεί να 
υπήρξε η παλαιότερη πόλη, που
υπήρξε η παλαιότερη πόλη, που εκτοπίστηκε από την αύξουσα σημασία των Μυκηνών. Και οι δύο πόλεις έχασαν τη σπουδαιότητά τους μετά την κατάκτησή τους από τους Δωριείς. Οι Μυκήνες έστειλαν ένα εφεδρικό σώμα στις Πλαταιές, αλλά καταστράφηκαν από το Άργος στα 468 π.Χ. Υπάρχουν ακόμη εντυπωσιακά ερείπια από τα τείχη και την ακρόπολη των Μυκηνών. Πέρα από την κύρια πύλη, μέσα από αυτά τα τείχη, υπάρχει η περίφημη Πύλη των Λεόντων, μια τριγωνική πλάκα από ασβεστόπετρα, πάνω στην όποια είναι σκαλισμένες δύο λέαινες, η μία απέναντι στην άλλη, 
από τα δύο μέρη μιας κολόνας, με τα μπροστινά πόδια τους πάνω σε ένα ανασηκωμένο βάθρο. Μέσα στην ακρόπολη, ο Σλίμαν ανακάλυψε, το 1876, αρκετούς τάφους, που περιείχαν μεγάλες ποσότητες από κοσμήματα, χρυσές μάσκες και άλλα αντικείμενα, πλάι σε ανθρώπινα λείψανα, και από αυτό συμπεραίνεται με σαφήνεια πως αυτοί ήταν οι τάφοι της βασιλικής οικογένειας των Μυκηνών. Υπήρχε η εκδοχή πως αυτοί ήταν οι τάφοι που είχαν δείξει στον Παυσανία ως τάφους του Ατρέα, του Αγαμέμνονα και των συντρόφων του, αλλά αυτή η άποψη δεν είναι πλέον παραδεκτή. Οι τάφοι σε σχήμα κυψέλης βρίσκονται σε άλλο μέρος της πόλης, κάτω από την ακρόπολη. Η νεοτέρα Μυκηναϊκή Περίοδος (1400-1100 π.Χ.) ήταν εποχή μεγάλης ευημερίας για την Πελοπόννησο. Μετά την καταστροφή της Κνωσού, οι Μυκήνες έγιναν η κυρίαρχη δύναμη του Αιγαίου. Ο στόλος τους φαίνεται ότι είχε υπό τον έλεγχό του όλες τις κοντινές θάλασσες, και έκαναν αποικίες σε Κυκλάδες, Κρήτη, Κύπρο, Δωδεκάνησα, βόρεια Ελλάδα και Μακεδονία, δυτική Μικρά Ασία, Σικελία και μερικά μέρη της Ιταλίας. Στις αγορές της Αιγύπτου, της Συρίας και της Παλαιστίνης βρίσκονται περισσότερα μυκηναϊκά παρά μινωικά εμπορεύματα. Επιδρομείς από τις Μυκήνες ρήμαξαν τις ακτές της Αιγύπτου, και σε μια ημερομηνία που σύμφωνα με την παράδοση πρέπει να ήταν το 1180, αλλά από μερικούς αρχαιολόγους υπολογίζεται πως ήταν το 1250 π.Χ., ο Αγαμέμνονας και οι σύντροφοί του λεηλάτησαν τη μεγάλη πόλη της Τροίας. Οι Μυκήνες κάηκαν και καταστράφηκαν ίσως από Δωριείς εισβολείς γύρω στα 1100 π.Χ., αλλά η εξωτερική πόλη δεν ερημώθηκε, αφού βρέθηκαν τάφοι της πρωτογεωμετρικής και 
γεωμετρικής περιόδου. Είναι φανερό ότι οι Μυκήνες εξακολούθησαν να υπάρχουν ως μια μικρή πόλη-κράτος και ότι τα τείχη δεν είχαν γκρεμιστεί. Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. χτίστηκε ένας ναός, που από αυτόν σώζεται ένα ωραίο ανάγλυφο. Το 480, οι Μυκήνες έστειλαν 400 άντρες για να πολεμήσουν εναντίον των Περσών στις Θερμοπύλες, και οι άντρες τους βρέθηκαν και στις Πλαταιές το 479. Το 470 ωστόσο, η επιθετική γειτονική της πόλη, το Άργος, που είχε μείνει ουδέτερη στον Περσικό πόλεμο, πήρε μια ποταπή εκδίκηση, πολιορκώντας και καταστρέφοντας το 468 τις Μυκήνες. Στους ελληνιστικούς χρόνους, οι Μυκήνες ξαναζωντάνεψαν, και χτίστηκε ένας νέος ναός στο επάνω μέρος της ακρόπολης. Το 235 π.Χ., ο τύραννος του Άργους Αρίστιππος σκοτώθηκε εκεί και τα τείχη της πόλης επισκευάστηκαν. Ο Νάβις, ο τύραννος της Σπάρτης, πήρε μαζί του μερικούς από τους νέους των Μυκηνών γύρω στο 195 π.Χ.· μια επιγραφή του 194 π.Χ. αναφέρεται στην κράτησή τους. Έχουν βρεθεί μερικά ρωμαϊκά αντικείμενα, αλλά όταν ο Παυσανίας επισκέφθηκε το μέρος, το 160 μ.Χ., δεν βρήκε εκεί παρά μόνο ερείπια .
από τα δύο μέρη μιας κολόνας, με τα μπροστινά πόδια τους πάνω σε ένα ανασηκωμένο βάθρο. Μέσα στην ακρόπολη, ο Σλίμαν ανακάλυψε, το 1876, αρκετούς τάφους, που περιείχαν μεγάλες ποσότητες από κοσμήματα, χρυσές μάσκες και άλλα αντικείμενα, πλάι σε ανθρώπινα λείψανα, και από αυτό συμπεραίνεται με σαφήνεια πως αυτοί ήταν οι τάφοι της βασιλικής οικογένειας των Μυκηνών. Υπήρχε η εκδοχή πως αυτοί ήταν οι τάφοι που είχαν δείξει στον Παυσανία ως τάφους του Ατρέα, του Αγαμέμνονα και των συντρόφων του, αλλά αυτή η άποψη δεν είναι πλέον παραδεκτή. Οι τάφοι σε σχήμα κυψέλης βρίσκονται σε άλλο μέρος της πόλης, κάτω από την ακρόπολη. Η νεοτέρα Μυκηναϊκή Περίοδος (1400-1100 π.Χ.) ήταν εποχή μεγάλης ευημερίας για την Πελοπόννησο. Μετά την καταστροφή της Κνωσού, οι Μυκήνες έγιναν η κυρίαρχη δύναμη του Αιγαίου. Ο στόλος τους φαίνεται ότι είχε υπό τον έλεγχό του όλες τις κοντινές θάλασσες, και έκαναν αποικίες σε Κυκλάδες, Κρήτη, Κύπρο, Δωδεκάνησα, βόρεια Ελλάδα και Μακεδονία, δυτική Μικρά Ασία, Σικελία και μερικά μέρη της Ιταλίας. Στις αγορές της Αιγύπτου, της Συρίας και της Παλαιστίνης βρίσκονται περισσότερα μυκηναϊκά παρά μινωικά εμπορεύματα. Επιδρομείς από τις Μυκήνες ρήμαξαν τις ακτές της Αιγύπτου, και σε μια ημερομηνία που σύμφωνα με την παράδοση πρέπει να ήταν το 1180, αλλά από μερικούς αρχαιολόγους υπολογίζεται πως ήταν το 1250 π.Χ., ο Αγαμέμνονας και οι σύντροφοί του λεηλάτησαν τη μεγάλη πόλη της Τροίας. Οι Μυκήνες κάηκαν και καταστράφηκαν ίσως από Δωριείς εισβολείς γύρω στα 1100 π.Χ., αλλά η εξωτερική πόλη δεν ερημώθηκε, αφού βρέθηκαν τάφοι της πρωτογεωμετρικής και 
γεωμετρικής περιόδου. Είναι φανερό ότι οι Μυκήνες εξακολούθησαν να υπάρχουν ως μια μικρή πόλη-κράτος και ότι τα τείχη δεν είχαν γκρεμιστεί. Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. χτίστηκε ένας ναός, που από αυτόν σώζεται ένα ωραίο ανάγλυφο. Το 480, οι Μυκήνες έστειλαν 400 άντρες για να πολεμήσουν εναντίον των Περσών στις Θερμοπύλες, και οι άντρες τους βρέθηκαν και στις Πλαταιές το 479. Το 470 ωστόσο, η επιθετική γειτονική της πόλη, το Άργος, που είχε μείνει ουδέτερη στον Περσικό πόλεμο, πήρε μια ποταπή εκδίκηση, πολιορκώντας και καταστρέφοντας το 468 τις Μυκήνες. Στους ελληνιστικούς χρόνους, οι Μυκήνες ξαναζωντάνεψαν, και χτίστηκε ένας νέος ναός στο επάνω μέρος της ακρόπολης. Το 235 π.Χ., ο τύραννος του Άργους Αρίστιππος σκοτώθηκε εκεί και τα τείχη της πόλης επισκευάστηκαν. Ο Νάβις, ο τύραννος της Σπάρτης, πήρε μαζί του μερικούς από τους νέους των Μυκηνών γύρω στο 195 π.Χ.· μια επιγραφή του 194 π.Χ. αναφέρεται στην κράτησή τους. Έχουν βρεθεί μερικά ρωμαϊκά αντικείμενα, αλλά όταν ο Παυσανίας επισκέφθηκε το μέρος, το 160 μ.Χ., δεν βρήκε εκεί παρά μόνο ερείπια .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου