Κοντά στη θάλασσα ήταν η Αχερουσία λίμνη και το Νεκρομαντείο του Αχέροντα, όταν ο Οδυσσέας κατέβηκε στον Αδη για να συναντήσει τους νεκρούς συγγενείς και φίλους του.Νεότερες αρχαιολογικές έρευνες επαληθεύουν την εικόνα που είχε ο Ομηρος για την τοπογραφία της περιοχής (Ν. Πρέβεζας) όταν περιέγραφε στην «Οδύσσεια» τη σκηνή κατάβασης του ήρωα στον κάτω κόσμο.
Κατά την προϊστορική περίοδο η θάλασσα έφτανε ώς τη λίμνη Αχερουσία (τώρα αποξηραμένη), ώς το Νεκρομαντείο και τους πρόποδες της οχυρωμένης αρχαίας Εφύρας. Σήμερα απέχει γύρω στα 4,5 χλμ. «Με την πάροδο τεσσάρων χιλιετιών οι προσχώσεις του ποταμού Αχέροντα μπάζωσαν σταδιακά το χώρο μεταξύ της λοφοσειράς και της σημερινής ακτογραμμής, όπου και οι εκβολές του σημερινού ποταμού, στο σύγχρονο χωριό Αμμουδιά», έλεγε προχθές ο προϊστάμενος της ΛΓ' Εφορείας Αρχαιοτήτων Πρέβεζας, Γεώργιος Ρήγινος. Παρουσίαζε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο τη μελέτη ανάδειξης όλου αυτού του χώρου και τη σύνδεση του Νεκρομαντείου με τον λόφο της αρχαίας Εφύρας (απέχουν 500 μ.), τα λείψανα της οποίας ελάχιστοι επισκέπτονται γιατί δεν υπάρχουν ένα οργανωμένο μονοπάτι και μια σήμανση που να τους οδηγεί.Το επισκέψιμο σήμερα Νεκρομαντείο, που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου, κοντά στο χωριό Μεσοπόταμος, αποτελεί την ελληνιστική φάση του ομηρικού Νεκρομαντείου, σύμφωνα με τον πρώτο ανασκαφέα του, Σωτήριο Δάκαρη. Από τη λειτουργία του γνωρίζουμε
το ρόλο των ιερέων που έπαιρναν «λόγια» από τους επισκέπτες πριν τους προμαντέψουν τα μελλούμενα. Τους υπέβαλλαν σε σκληρές ψυχολογικές και σωματικές δοκιμασίες, περιφέροντας τους στο δαιδαλώδες συγκρότημα του μαντείου, με τις σκοτεινές και υγρές αίθουσες και σε μια δίαιτα με κουκιά, που πίστευαν ότι έχουν την ιδιότητα να θολώνουν το μυαλό και να εξάπτουν τη φαντασία τους.Στην ταύτιση του χώρου με το Νεκρομαντείο συνέβαλαν δύο ειδώλια της Περσεφόνης, που βρήκε ο Σωτ. Δάκαρης στο κεντρικό κτήριο, όπως και όστρακα της ίδιας θεάς (7ου-5ου αι. π.Χ.) στους πρόποδες του λόφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου